We merken dat iedereen ook benieuwd is naar hoe het reizen ons bevalt met zo'n klein lekker manneke erbij, dus ik zal jullie eens even bijpraten.

Floris is nu twee-en-een-half en in de fase van ‘ik wil geen nee horen', dus schreeuw ik de supermarkt bij elkaar. Dat maakt het soms wat minder prettig, maar overall vinden wij het prima te doen zo. Je past wel je schema en activiteiten aan, maar dat is een kleine opoffering voor alle leuke dingen die je wel kunt doen.

Ik denk dat Frank en ik meer last hebben van het feit dat we zo lang in een camper wonen. Je mist dan toch je eigen plekjes een beetje en als de kleine slaapt kunnen wij geen kant meer op. Maar inventief als we zijn plannen we dan gewoon een vakantie Heron Island tussendoor en kunnen we er vervolgens weer even tegenaan...

Wat pas echt niet cool is zijn de muggen. Wij waren op Heron toen de eitjes uitkwamen. Dat houdt in dat er op eens mega veel muggen airborne zijn en dat al die beesten tegelijk in zwermen op je duiken en eens goed je huid te grazen nemen. En groot dat ze zijn! Het lijken wel vogels! Terwijl ze de dag ervoor nog zeiden dat er bijna geen insecten op Heron zijn. Maarja, zo hebben wij wel meer van die dingen hoor. Van het weer snappen ze hier namelijk ook niets meer. Het is blijkbaar veel warmer en natter voor deze periode dan andere jaren. En laat het natte nu net even de overhand hebben...

Nee hoor, het valt allemaal wel mee, maar die insecten zijn gewoon minder prettig. Ons budget gaat op aan liters Bushman, onze aussi deet... zonde!

Even terug naar onze Flo. Want vooral de opa's en oma's willen weleens weten hoe het ervoor staat met de ontwikkeling...of niet soms...? Meemaken is natuurlijk anders dan omschrijven maar ik doe mijn best.

Hij is nu al bijna 2 weken speenloos, dus dat is wel een applausje waard. Beetje hard van zijn ouders om hem cold turkey af te laten kicken, maar hij doet het heel goed. Vooral 's avonds mist hij zijn speentje, het duurt net even te lang voor hij gaat slapen, maar het lukt aardig vooralsnog.

Je kunt het waarschijnlijk wel zien ook op de foto's, maar hij eet als een dijkwerker die jongen. Niet normaal! Hij eet echt meer dan thuis, tenminste, dat idee hebben wij, maar we eten hier natuurlijk anders, dus wie weet valt het allemaal wel mee. De mensen hier vinden hem in ieder geval allemaal cute met zijn blonde krullen, dat is altijd wel geinig, als het even kan dan geven ze hem een aai over zijn bol. Hij verstaat er geen bal van, dus kijkt er altijd een beetje raar bij

Grappig is dat hij nu ook veel meer doet met zijn geheugen. Als ik vandaag beloof dat hij morgen een ijsje krijgt dan is dat het eerste dat hij roept als hij wakker wordt. Dus wij moeten nu echt oppassen wat we zeggen/beloven :-) Het maakt onze gesprekken wel leuker, want hij onthoudt dus ook meer woorden. Dit leidt tot grappige taferelen, vooral als hij tekst van Frank gebruikt om mij aan te spreken, te funny.

Ik vraag hem soms weleens: hou je nog een beetje van me Floris? Dan reageert hij niet echt. En nu legde hij laatst een keer zijn hoofd naast het mijne en zei hij: hou je nog een beetje van me mama? Ik denk dat hij nog niet helemaal weet wat houden van is, maar toch grappig dat die woorden uit dat kleine mondje komen.

Kortom, het is ook wel lekker dat je iedere dag samen bent. Geen werk of andere afleiding tussendoor. We missen dus niks van zijn ontwikkeling en zien tegelijkertijd ook nog wat van de wereld

...maar af en toe een oppas zou ook niet gek zijn... ;-)