Prima vlucht gehad met Air New Zealand, wat ons betreft een van de beste airlines die we tot nu toe hebben gehad (sorry Lies). Na alle nodige controles en koffertoestanden, bloemenkettingen en een gezellig optreden van een kerel op een gitaar, konden we dan eindelijk op weg naar het hotel. We hadden van tevoren al een transfer geregeld, maar dat hadden meer mensen bedacht. Het busje zat echt propvol met mensen en bagage. We pasten er nog maar net bij. En wie zat er weer relaxed voorin? Juist, Frank.

Op Rarotonga kun je uit twee wegen kiezen en deze wegen gaan beide rond het eiland, de een ligt dichter aan de kust dan de ander, dat is het voornaamste verschil. Het zal je dan ook niet verbazen als je de bus wilt nemen, dat je kunt kiezen uit een clockwise en anti-clockwise bus, over rondje om de kerk gesproken... Onze chauffeur ging anti-clockwise en dat betekende dat wij de Sjaak waren en als laatste werden afgezet.

We hadden een vakantiehuisje helemaal voor onszelf. Dat was heel relaxed. Super dicht aan het strand, dus ook top, maar wat we van tevoren niet konden boeken was het weer. De eerste dagen waren op zich ok. Bewolking, regen en zon wisselden elkaar af, maar de temperatuur was altijd lekker. Daarna ging het echter bergafwaarts. We hebben echt super veel regen gehad en dikke bewolking. Dat is toch echt niet de bedoeling als je op een droomeiland wilt chillen. Ondanks dat hebben we natuurlijk nog wel een paar leuke dingen meegemaakt.

Frank heeft bijvoorbeeld zijn laatste duik gemaakt voor z'n Advanced Open Water PADI en jawel hoor hij is geslaagd! Dit keer was het een navigatieduik. Dan droppen ze je op een zandbodem met zo min mogelijk referentiepunten om je heen. Vervolgens mag je dan wat oefeningen doen met een kompas, beetje saai, maar wel lastig, dus genoeg uitdaging voor onze Frank. En wat betreft de was, die had ik dit keer aan hem meegegeven, om het vervolgens dezelfde dag weer terug te krijgen van onze housekeeping, gewassen, droog én gevouwen. In zijn geheel niet verkeerd toch...? Ik kon toen tenminste met Floris even naar het strand, even maar inderdaad, want meneer werd binnen een uur gebeten door een of andere rare paarse kwal en bleef huilen en kreeg overal op zijn lichaam rode uitslag. Het bleek gelukkig geen gevaarlijke kwal. Met wat witte azijn en desinfecterende rommel van een hele lieve meneer die er speciaal voor naar de winkel ging, kwam Floris al snel weer bij. Voor wie Nemo nog op het netvlies heeft staan, vanaf nu gaat Floris door het leven als: Jellyman

Wat je niet mag missen op de Cook Islands is een Island Night. Dat was gaaf joh. Omdat er voor jongeren natuurlijk niet zoveel is, is de kans groot dat ze niet zoveel van hun leven maken. Daarom worden ze gestimuleerd om iets met muziek te gaan doen. De groep die wij hebben gezien, zijn al eerder de grens over geweest en proberen volgend jaar een tour door Europa te gaan doen. Hun instrumenten bestaan uit allerlei soorten drums. Tenminste veelal dezelfde drums, maar met allemaal hun eigen sound/toonsoort. En die dingen allemaal tegelijk in hoog tempo geeft echt een energieke vibe joh, heel bizar. Floris was ook mega onder de indruk en zei steeds als die danseresjes weg waren: waar zijn de meisies nou? Komen de meisies nog dansen? Te funny, echt een feestavond was het.

En toen was daar Aitutaki. Niks te beleven dan alleen maar beauty en dreamy toestanden. Na een 45 minuten durende vlucht vanaf Rarotonga landden wij op ons beloofde eiland en jawel, in de regen. Dat meen je toch niet! Vervolgens kwam Rino, van Rino's motel, ons ophalen en inchecken in onze kamer, ook wel teleurstelling nummer 2 genoemd. Niks mis met het uitzicht, maar wat een oude ranzige rommel! En dan te bedenken dat daar dus helemaal ‘niks' te doen is! We zijn wat gaan lopen en hebben zondag maar een autootje gehuurd om het eiland een beetje te verkennen, want je weet nooit, maar er was gewoon helemaal niks! Wat een drama. Vanaf het strand bij ons hotel kon je wel het water in, maar die lagoon kwam nooit dieper dan je knieën, dus snorkelen was geen optie. Gelukkig was er voor Floris een buurmeisje van zijn leeftijd, dus afleiding, want anders...

Dat meisje was met haar ouders mee. Haar vader was er voor zijn werk en ze hadden er een weekend aan vast geplakt. Ze heet Teoura ofzoiets, wij vergaten steeds haar naam, maar Floris niet hoor. Die dacht dat ze good morning heette, dus het was good morning kom eens, kijk good morning! Is good morning al wakker? Hilarisch.

In Rarotonga had Frank me al van zijn verrassing op de hoogte gebracht. Hij wilde op zijn minst wel één nachtje in het meest luxe hotel van Aitutaki slapen en dat zou ons laatste van de drie nachtjes zijn. Drie nachten vond hij wat pricy, maar ik was met die ene nacht super blij, zeker gezien de kamer die we hadden bij Rino's. We werden opgehaald door een bus van het resort, moesten vervolgens een pondje over naar een eilandje die compleet van het resort was. We hadden een super mooi huisje op palen, op een super mooi strand. Maar helaas, 2 dagen regen en bewolking. Frank heeft nog wel gesnorkeld, maar als je eenmaal op Heron Island bent geweest (je weet wel onze Great Barrier Reef experience) stelt het op Cook niks voor. Nooit gedacht dat ik deze laatste woorden ooit zou uitspreken over de Cook Islands, laat staan opschrijven...

Kortom, een hele bijzondere ervaring